سپید و سیاه ۱۳۵۱-۰۰۰۸ سال بیستم

FILE INFO

فرکانس انتشار: هفتگی
زبان: فارسی
موضوع: سیاست, شعر, اجتماعی, موضوعات روز, ادبیات, مد, تهران, کاباره, اخبار موسیقی, نقد فیلم, شاعران ایرانی, هنرپیشگان ایرانی, ستارگان سینمای جهان, داستان های کوتاه, داستان های تاریخی, رمان, فوتبال, خوانندگان ایرانی, مصاحبه با خوانندگان ایرانی
مکان انتشار: تهران
سری انتشارات: سپید و سیاه
صاحب امتیازی: علی بهزادی
سال: ۱۳۵۱
سردبیر: علی بهزادی

DESCRIPTION

اولین شماره مجله سپید و سیاه با نام سپید و سیاه نو در سال ۱۳۳۲ با تصویری از محمد مصدق روی جلد آن، و با مدیریت و سردبیری علی بهزادی منتشر شد. سپید و سیاه نو تا شماره ۱۷ با امتیاز روزنامه غوغای من (صاحب امتیاز علی اصغر کارباف)، و از شماره ۱۸ تا ۲۶ با امتیاز مجله مشیر ( صاحب امتیاز محمود مشیری) چاپ می شد. از شماره ۲۷ نام آن به مجله سپید و سیاه تغییر کرد و علی بهزادی با سمت مدیر و سردبیر و اکبر معاونی با سمت مدیر داخلی گردانندگان این مجله بودند. شمارگان این مجله در هر سال از یک شروع می شد. در حالیکه موضوعاتی مثل تاریخ و سیاست ایران و جهان، شعر، طنز، داستان های کوتاه، رمان و داستان های بلند، داستان های تاریخی، و موضوعات روز از مطالب همیشگی سپید و سیاه بودند؛ نحوه ارائه آنها مرتب تغییر می کرد. بطور مثال مطالب ویژه زنان گاه در قالب پند و اندرزهای ساده در بخش "سرگذشت پری خانم"، گاه اندرزهای پزشکی برای درمان کج انگشتی و گاه سبک پوشش سلبریتی ها و ستارگان سینما منتشر می شد. فیلم و سینما که در ابتدا شرح کوتاهی از مطالب مجله را در برداشت، به مرور گسترده تر شد بطوریکه در روی جلد مجله نیز عکس ستارگان مشهور فیلم و سینما چاپ می شد. زندگی پرماجرای نادرشاه به قلم دکتر محمدحسین میمندی نژاد، عشاق نامدار با ترجمه ناصر (نام مستعار ذبیح الله منصوری)، شش سال در میان قبیله زنهای وحشی آمازون نوشته عقاب (نام مستعار منوچهر مطیعی)، عشق ها و اشک های ژوزفین به قلم کورت کریستن و ترجمه احمد مرعشی، داستان تاریخی سرزمین جاوید، خاطرات سیاسی فرّخ (معتظم السلطنه)، صفحه هنر و هنرمندان به قلم کریم فکور، صفحه ورزش از پرویز بهزادی، یادداشت و داستان های کوتاه از حسینقلی مستعان، سعید نفیسی، صدرالدین الهی، عزیز نسین و پرویز صیاد از جمله مطالب این مجله هستند.

در شماره ۱۸ تاریخ ۲۲ آذر ۱۳۳۲ یادداشتی کوتاه با اشاره به توقیف احتمالی این مجله نوشته شده است که چنین نشد. در مرداد ۱۳۵۳ اما پس از ۲۲ سال، انتشار مجله سپید و سیاه به مدت چهارسال متوقف شد. علت این توقیف در شماره ۱۰۸۶ تاریخ ۳ آبان ۱۳۵۷ در شماره ای که تصویر روی جلد آن یک لب دوخته شده است توضیح داده شده است. در تابستان ۱۳۵۸ مجله سپید و سیاه برای همیشه توقیف شد.

File Content